
Bron: Kevin Rothrock op BSKY
…zonder te vertellen dat het lang meegaat
Het is een illusie dat veel mensen in 1 aprilgrappen trappen. De maand april komt immers ieder jaar terug. Wanneer veel mensen om een 1 aprilgrap moeten lachen, heb je je doel al bereikt.
Bier verkopen is wat anders dan wasmiddelen aan de man brengen.
Neerkletteren is een schitterend synoniem voor vallen. Kan ook prima zonder “neer”:
ππ₯πππππ«ππ§π π«πππ¦ π«πππ€π ππ‘π’π§ππ¬π π¦ππ§ π¨π© π‘πππ« π§π
βAbout usβ teksten zijn een beetje cringy. Breijwerk (het impresariaat van Claudia de Breij) doet dat een stuk beter.
Dat moet ook als je het leukste impresariaat van Nederland bent.
“Mannen letten op het model en raken enthousiast. Vrouwen zien het enthousiasme en kopen een trui?”
Moet haast wel. Want heteromannen kijken niet naar de kleren in deze advertentie. Je had er gratis bier kunnen neerleggen en ze zouden het niet zijn komen halen.
Het gaat om een fulltime, vrijwillige functie en je moet 3 ton meenemen.
Betrokken & Onverschrokken als slogan is Γ³Γ³k goed bedacht.
Gelukkig hebben we ook nog een marketingwijsneus met een blog die het allemaal even uitlegt.
Ik moest lachen om de naam van het blog op de site van Netflix. Die hebben ze “Tudum” genoemd, naar het geluidseffect waar iedere film of serie op hun platform mee begint.
Susan Smit plaatste deze foto op Instagram. Je ziet haar bureau; bezaaid met een half jaar aan research voor een nieuw boek. Een half jaar interviewen, googelen en verwonderen om de wind in je hoofd te laten opsteken.
Dit blog is een pleidooi voor schrijvers en contentmakers om langer bij een onderwerp of probleem stil te staan en nieuwsgierigheid de vrije loop te laten.
Ik zie hier ook het bureau van iemand die gek genoeg is om alles over een onderwerp te willen weten. Ik heb dat met Star Trek. Susan heeft het met hekserij. En ook al staat ze langer voor de spiegel dan een peloton archetype nerds bij elkaar, dit bureau vertelt genoeg om Susan te mogen bestempelen als nerd.
Het is een stempel waar je als schrijver, copywriter of contentmaker niet zonder kunt. Het is jouw taak om aangedreven door nieuwsgierigheid alles over een dienst en een doelgroep te weten om communicatie te maken die wordt opgemerkt en converteert.
Je kunt me nog van alles vragen over zorgverzekeringen, gashaarden, kaas en boekenverslinders en het verduurzamen van pluimveehouderij. Ondanks dat ik al jaren niet meer in deze branches werk. Wanneer ik lees dat Susan Smit een half jaar de tijd heeft om zich een onderwerp eigen te maken, een nieuwe wereld te creΓ«ren en in de krochten van een verhaal te nerden, dan voel ik een lichte jaloezie.
Dat is onterecht. Ik werk bijna anderhalf jaar voor mijn werkgever. En ik merk dat het doorspitten van beleidspowerpoints, spreken met collegaβs en het begoogelen van de markt me nu tot de kern aan het brengen is. En dat maakt mijn werk alsmaar bevredigender.
Susan Smit publiceerde in 22 jaar 22 boeken en verhalen. En een tekstschrijver levert dagelijks kopij op. Want een bakker bakt, een visser vist en een schrijver schrijft. Al varieert de content in belang, lengte en complexiteit. Maar wanneer je klanten en kandidaten in het hart wilt raken, dan begint schrijven met onderzoeken. Niet met het pakken van pen en papier. (Hoogstens voor het maken van aantekeningen.)
Dit blog is een pleidooi voor contentmakers en aanverwante personen om langer bij een onderwerp of probleem stil te staan en je nieuwsgierigheid de vrije loop te laten. Ook al heb je in vaste dienst niet de luxe om al je research in één verhaal per jaar te stoppen. En je bureau alleen wordt schoongemaakt als hij leeg is.
Op Trustpilot deelde ik een negatieve ervaring met een dienstverlener. Ze waren te laat en de medewerker had niet de opdracht gekregen het juiste materieel mee te nemen. Dus moest er een nieuwe afspraak gemaakt worden.
De geautomatiseerde e-mail om mijn ervaring te delen op Trustpilot kwam wel op tijd. Dus dat deed ik.
Keurig. Meer verwachtte ik niet, dus ik vond het wel best. Tot ik struikelde over een woordje in de laatste zin: Welgemeend.
Wees voorzichtig met bijvoeglijke naamwoorden. Die moeten altijd de betekenis van het zelfstandig naamwoord versterken. Rode in rode auto is een uitstekende toevoeging. In rode brandweerauto voegt hij geen klap toe.
Bijvoeglijke naamwoorden zijn een valkuil. Zeker bij hyperbolen. Noem een band vooral geen fantastische sensatie als je ook alleen sensatie kunt gebruiken. Dat woord zegt al genoeg over het toffe optreden.
Toffe voor optreden kan prima, omdat optreden een neutrale beschrijving is.
Het geven van ‘welgemeende excuses’ van de klantenservicemedewerker vind ik begrijpelijk. We zitten beide achter een scherm en we hebben geen enkele manier om onze gevoelens te versterken met non-verbale communicatie.
In een winkel had ik met armgebaren, zuchten en een nors gezicht mijn klacht kracht bijgezet. De medewerker had met empathisch knikken de welgemeendheid van de excuses kunnen onderstrepen.
En daar heeft Trustpilot nog geen optie voor.